Любіць радзіму па-беларуску. Лідчанам з маленства прывіваюць любоў да роднай спадчыны (фота)
У Лідзе працуюць два беларускамоўныя дзіцячыя садкі, адзін з іх, №24, – у мікрараёне Індустрыяльным. З маленства лідчанам прывіваюць тут любоў да ўсяго роднага. Упэўніўся ў гэтым карэспандэнт, які зазірнуў ў дашкольную ўстанову якраз у Дзень беларускай мовы.
Аб тым, што ў садку выхоўваюць любоў да спадчыны, было відаць яшчэ здалёк: на пляцоўках – развешаныя беларускія рушнікі (дэкарацыі да мерапрыемстваў), на мальбертах – малюнкі з краявідамі радзімы, а на асфальце – беларускі арнамент.
Весела, ажыўлена і па-роднаму цёпла было на ўсіх пляцоўках. На адной – дзеці танчылі, спявалі і спаборнічалі ў віктарынах на тэму малой радзімы. Са здзіўленнем можна было пабачыць і пачуць, як добра ведаюць малыя Ліду, яе славутасці, герб і нават спяваюць гімн. А на другой выхаванцы гулялі ў беларускія народныя рухомыя гульні. Тут панаваў азарт, гучаў дзіцячы смех… На трэцяй майстравалі лялькі-матанкі. Так-так, тыя самыя, якія (напэўна, успомняць дарослыя) рабілі яшчэ нашыя бабулі і прабабулі – з тканіны, без твараў. На іншых пляцоўках і ў самім будынку садка – музычныя забавы, спартыўна-тэатралізаваныя прадстаўленні, конкурсы чытачоў, загадак...
А побач, на асфальце, праз трафарэты дзеці малявалі беларускія ўзоры. Аказваецца, выхаванцы далучыліся да абласной акцыі "Вышыванка даўжынёй у Савецкую вуліцу" (дарэчы, як стала вядома карэспандэнту, у гэтыя дні да акцыі далучыліся не толькі дзіцячыя садкі, але і аздараўленчыя лагеры – аўт.). Ад захаплення не маглі ўстрымацца нават староннія... Бацькі, бабулі, і зусім яшчэ маленькія будучыя выхаванцы, якія прыйшлі з мамамі на заняткі ў групы кароткатэрміновага знаходжання. Апошнія малявалі ўзоры, гулялі з лялькамі-матанкамі і з цікавасцю за ўсім, што адбываецца, назіралі.
– Сапраўды, мы імкнёмся не толькі навучыць дзяцей карыстацца беларускай мовай, але і прывіць любоў да ўсяго роднага, – падзялілася загадчыца дзіцячага садка Алена Ярашэвіч. – У нас атрымоўваецца: дзецям падабаецца, бацькі задаволеныя. Што радуе: мікрараён расце і прыхільнікаў у беларускай мовы, будучых захавальнікаў спадчыны, становіцца ўсё болей.