Статьи автора

У Таўлая пабываем – кнігі пачытаем. Так-так, у Доме паэта Валянціна Таўлая цяпер ёсць і… свая бібліятэка. З нядаўняга часу ў гэтым будынку па вуліцы Замкавай, на другім паверсе, працуе экспазіцыя-пакой адкрытага захоўвання “Бібліятэка пісьменніка”, у якой багата кніг. Пакой стылізаваны пад 70-80-я гады мінулага стагоддзя і ўяўляе сабой хатнюю бібліятэку пісьменніка тых часоў.

На працягу амаль месяца наш гасцінны горад з’яўляўся сталіцай мастацтваў для самых яркіх і таленавітых дзяцей, іх педагогаў і бацькоў: на базе Лідскай дзіцячай школы мастацтваў праходзіў ІХ рэспубліканскі фестываль-конкурс дзіцячага мастацтва “ЛьВёнок” (Лідскі вянок). Амаль месяц найлепшыя юныя артысты дэманстравалі свае ўменні ў розных намінацыях і ўзроставых катэгорыях. Ацэньвала іх здольнасці кампетэнтнае журы, у склад якога ўваходзілі заслужаныя артысты, музычныя дзеячы, прафесары, дацэнты.

Перш чым закрануць асноўную тэму гэтага артыкула, нагадаем нашым чытачам, што каля года назад у Доме паэта Валянціна Таўлая працавала выстаўка тактыльных карцін (для людзей з праблемамі зроку) “Паэзія кропак. Разанаў, Таўлай…”, на якой былі прадстаўлены работы мастака-манументаліста з Мінска Васіля Зянько. У ліку гэтых работ – і тактыльная карціна на першы верш Таўлая “Верабейкі”, сто год з дня напісання якога адзначалася ў Доме Таўлая сёлета. Гэтую карціну і сёння можна ўбачыць у Доме-музеі ў экспазіцыі “Вераб’іная праСТОра”. На ёй можна прачытаць верш Таўлая, які напісаны тут шрыфтам Брайля.